1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer

Archief

2004. De Parvenu. Onder regie van Wim Reijerman
Monsieur Jourdain spaart kosten noch moeite om hoger op de maatschappelijke ladder te komen. Hiertoe huurt hij een heel leger van deskundigen in. In zijn streven om tot op de hoogste kringen door te dringen, probeert hij zelfs met hulp van een zorgzame vriend, de liefde te winnen van een adellijke dame. Dat zijn vrouw het hier niet mee eens is, lijkt duidelijk. Zijn dochter probeert hij uit te huwelijken aan een adellijke partij, maar ook zij is hiertoe niet gediend. Totdat blijkt...

2003. 'n Zakelijke affaire. Onder regie van Wim Reijerman
Het stuk speelt zich afwisselend af in 2 huiskamers, waar in principe het gelijke probleem aan de orde is. Waar was de andere wederhelft afgelopen nacht? Een onschuldig lijkend excuus gaat een eigen leven leiden, als blijkt dat iemand zich verantwoordelijk voelt om het probleem in de kiem te smoren. Door de verwikkelingen ontstaat er een hoop commotie, die zelfs zo hoog oploopt dat er rake klappen vallen. Natuurlijk probeert degene die zich 'verantwoordelijk' voelt, de zaak nog steeds op te lossen, door een 'vergadering' te beleggen met alle betrokken partijen. Alhoewel de 'verantwoordelijke' erg voldaan is met de uitkomst van de vergadering, blijven er nog steeds vragen onbeantwoord. Wie was die ander? Uiteindelijk krijgen de bedenkers van het onschuldige excuus een koekje van eigen deeg!

2002. Loesje's baby. Onder regie van Kirsten Kinneging
Loes, een alleenstaande hardwerkende vrouw, overdenkt haar leven en vraagt zich af wat te doen met haar verworven bezit. Roos is de gene die het dichtst bij haar staat, maar Loes ziet in haar toch niet meer dan een buurvrouw, waar ze toe veroordeeld is. Biedt een plotseling opduikende familie uitkomst? Er ontwikkeld zich een spel van intriges, met hoop en wanhoop, gebruik en misbruik, achterdocht en bezinning, die de toeschouwer tot nadenken dwingt.

2001. Amor op 't plein. Onder regie van: Els Peters
Dit stuk speelt zich af op een plein in Deest in de jaren '30 van de vorige eeuw. Aan het plein wonen twee dames van stand, een bullenvrouw en een wasvrouw. Ook een café en een groentewinkel zijn aan het plein gevestigd. Iedereen ontmoet elkaar in dat café en er worden ook de nodige nieuwtjes uitgewisseld. In 'Amor op het plein' draait het om de dochter van de weduwe Landa, zij heeft trouwplannen. Echter, de bullenvrouw weet iets over deze dochter en is zo onverstandig dit in goed vertrouwen aan de wasvrouw te vertellen. Hierdoor komt de bruiloft op losse schroeven te staan. Dan zijn er ook nog een landloper en zijn knechtje, die hun geluk in Deest komen beproeven en een kolonist die samen met zijn bediende naar Deest komt, op zoek gaan naar weduwe Landa.

2000. Bedkwartetten. Onder regie van Els Peters
Een gewone avond, althans, zo lijkt het te beginnen. Delia en Ernest vieren hun trouwdag met een etentje. Michael en Kate geven een inwijdingsfeestje ter ere van hun nieuwe huis, en Jane verzorgd Nick, die met hevige Rugpijn aan bed gekluisterd is.
Drie echtparen die hun leven, en daardoor ook hun slaapkamer, heel verschillend hebben ingericht. Toch zijn ze op de een of andere manier met elkaar verbonden. Trevor, de zoon van Delia en Ernest, en ook nog eens 'de ex' van Jane, wordt met zijn vrouw Sue uitgenodigd op het feest van Michael en Kate. Die uitnodiging heeft verstrekkende gevolgen! Op een bijzondere arrogante manier dendert Trevor als een stoomwas door het huwelijk en de slaapkamer van de drie stellen...

1999. Ik wil Mjoessof spreken. Onder regie van Els Peters
Kameraad Zaitsjef, ambtenaar bij het Staats Inkoopbureau, heeft op een zondag dringend de handtekening nodig van kameraad Mjoessof. Het gaat om een handtekening op een bon voor de levering van verf voor een crèche. Mjoessof bevindt zich in het rusthuis 'De Zonnebloemen' voor een rustdag, en mag van de dame van de huishouding niet gestoord worden. Daar stoort Zaitsjef zich echter niet aan. Hij moet en zal Mjoessof vinden. In het rusthuis wordt men noals geimpneerd door bedroemdheden en nadat Zaitsjef het een en ander heeft opgevangen over personen en namen, geeft hij zich uit voor de man van Klawa Leknjatjoek, een beroemde landbouwstudente, die onlangs een gouden medaille 'Tractor- besturen' heeft gewonnen. Ze komt naar het rusthuis om aar man terug te zien, die de dag na hun huwelijk al weg moest om 18 maanden te gaan werken op de Noordpool als machinist van de koopvaardij. Ze hebben in 'De Zonnebloemen' afgesproken, maar voor ze elkaar in de armen kunnen sluiten, speelt zich een hele reeks komische verwikkelingen en misverstanden af.  

1998. Opgewekte Geest. Onder regie van Wilma Nijhof
Charles is schrijver, weduwnaar en hertrouwd met Ruth. Hij gelooft niet in spiritisme en geest oproepingen.
Samen met huishoudster Edith leiden zij een luxe leventje. Om ideeën op te doen voor een nieuw boek geeft het medium Madame Arcati bij Charles thuis een seance voor vrienden. Hierbij komt de geest van zijn overleden vrouw Elvira tot leven. Eenmaal opgeroepen blijkt zij zo genoeg te hebben van 'de overkant' dat zij niet meer terug wil. Elvira geeft duidelijk te kennen dat zij het huwelijksleven, ook al is zij een geest, wil voortzetten.


1997. Moeder Marte. Onder regie van: Els Peters.
Dit stuk werd gespeeld ter gelegenheid van 1000 jaar Deest in de Rooms- Katholieke kerk te Deest.
Bij gebrek aan geld om naar de dokter te gaan zijn de mensen aangewezen op het kruidenvrouwtje Marte voor genezing van de meet uiteenlopende klachten. Als de rijke boer Hent Janssen een oogje heeft op Inge, de kleindochter van Moeder Marte, en dezelfde Inge hem niet ziet staan, omdat ze verlieft is op Lard Koenders, komen de roddels in de wereld dat Moeder Marte een heks is. Als dan ook nog de oogst mislukt en de veestapel ziek is, wordt het volk opgehitst om Moeder Marte op de brandstapel te krijgen.

1996. De Meid. Onder regie van: Els Peters
Centraal in dit stuk staat Mie, de Meid, die haar leven lang heeft gewerkt voor haar mevrouw, de even oude Stans. Als de echtgenoot van Stans, Cor, voor 4 maanden op zakenreis gaat, begaat Stans een misstap. Dit stelt Mie in staat haar te chanteren, zij schudt haar juk van onderdanigheid af en zwaait vanaf dat moment de scepter in huize de Pauw. Zij neemt wraak voor levenslange vernederingen. Juist op het moment dat de spanningen tussen de vrouw des huizes en de Meid het hoogtepunt hebben bereikt, keert Cor terug van zakenreis...

1995. De bittertranen van Petra von Kant. Onder regie van Jos de Laat.
Petra von Kant is jong weduwe geworden, voor de geboorte van haar dochter, die nu op het internaat zit. Petra is hertrouwd en weer gescheiden, is een mode- ontwerpster die in korte tijd internationaal naam gemaakt heeft. Deze excentrieke vrouw heeft de eigenschap zichzelf constant als lichtend middelpunt te zien. Ze woont samen met Marlene, haar slaafs onderdanige assistente. Via haar vriendin Sidonie maakt Petra kennis met de veel jongere vriendin Karin, op wie Petra hopeloos verlieft wordt. Karin laat zich deze liefde aanleunen, geniet van de luxe en aandacht die Petra haar schenkt, maar beantwoordt Petra's gevoelens slechts gedeeltelijk.
Wanneer Karin Petra verlaat en weer voor haar man kiest, is Petra kapot van verdriet en wanhoop. Haar moeder Valerie, haar dochter Gabi en haar vriendin Sidonie blijken niet in staat de wanhoop en woede van Petra's totale ontreddering te begrijpen. Als Petra langzaam herstelt en (on)vermogen tot liefde doorziet, biedt de geterroriseerde Marlene een gemeenschappelijk leven aan op basis van gelijkheid. Het laatste woord is dan aan Marlene...

1994. Meerderjarig en volwassen. Onder regie van Corry Banus
Liesbeth, een moeder van twee dochters, is vijftien jaar weduwe als ze kennis maakt met Jacob, een weduwnaar met eveneens twee dochters. Zijn gezin wordt meebestuurd door oma, zijn schoonmoeder. Liesbeth wordt bij de opvoeding van haar dochters gesteund door haar inwonende vader. Nou ja, gesteund....? Hoe vertel je aan je dochters, aan een verwende vader of aan je schoonmoeder dat je trouwplannen hebt? Precies.. dat stel je uit... en nog eens uit... Tot het te laat is....

1993. Dwaasheid heeft haar eigen recht. Onder regie van Jos de Laat
Mevrouw Savage heeft veel geld geerft na het overlijden van haar man. Ze wil het goed besteden voordat haar hebberige stiefkinderen er grip op krijgen. De stiefkinderen zorgen dat ze naar een klooster gaat om tot bezinning te komen, maar mevrouw Savage is vastbesloten om een fonds op te richten om dromen uit te laten komen voor mensen die dit nodig hebben. In het klooster ontmoet ze verschillende personen die zich niet kunnen aanpassen aan de maatschappij, mensen die zij de  hulp kan geven die ze nodig hebben. Haar nieuwe vrienden zijn geïnteresseerd in haar en niet in haar geld, dus ze wil graag blijven. De dokter vertelt haar echter dat er geen reden voor is. De stiefkinderen proberen haar te dwarsbomen, maar met behulp van haar vrienden weet mevrouw Savage van hen af te komen. Een hartverwarmende komedie waarbij vriendelijkheid en menslievendheid overwint.

1992. De zon tegemoet. Onder regie van Jan Beeren.
'Niet kniezen, jongens! De zon tegemoet!' is een van de sterotype gezegden van Frank, het zondagskind. Hij wordt straaljagerpiloot en krijgt het meisje waar zijn broer verlieft op is. Mara dan komt ook in zijn leven beproeving. Bij een ongeluk verliest hij gezichtsvermogen. En dan lijkt het alsof heel de wereld zich tegen hem keert. Hoe deze zwaarbeproefde jonge kerel dan toch weer de zon tegemoet gaat, wordt in dit toneelstuk duidelijk.

1992. Toen verstuikte ik mijn voet. Onder regie van Henk Rutten.
Emmy, de echtgenote van een juwelier, die alleen nog maar oog heeft voor zijn zaak en zijn juwelen, stort haar hart uit bij Sjaan de dienstbode. Sjaan heeft ook al in de gaten dat de heer des huizes maar een droogkloot is. Emmy besluit, nu de Paasdagen voor de deur staan, een oud dametje uit een bejaardentehuis te gast te vragen om tenminste nog wat gezelligheid om zich heen te hebben. Maar.. het blijft niet bij die ene gast. Want tegen middernacht zeilen een paar toffe meiden het huis binnen. Gestrand met autopech. De twee meiden wekken de suggestie dat ze medewerking verlenen aan een kraak , of de zinnen hebben gezet op de saaie juwelier. De meiden zijn rechercheurs en voorkomen de roof...

1991. Drie klepels in een hoederhok. Onder regie van Henk Rutten
Drie generaties hoendervangers vormden, sinds het overlijden van de vrouw van Thomas,  een mannenhuishouding. Dat ging goed zo langer er een huishouders was, maar die is om diverse redenen vertrokken. De oplossing zou zijn dat Thomas nu eigenlijk eens zou trouwen met Charlotte. Maar Charlotte is nogal gevoelig voor de praatjes in het dorp en stelt dus het huwelijk altijd maar uit. Opa loopt samen met zijn vriendin weg uit het bejaardentehuis en gaat op zolder bivakkeren. De verwikkelingen op de kippenboerderij raken danig in een stroomversnelling. Zeker als de nieuwe huishoudster zich aandient, samen met haar -gereïncarneerde- Hendrik Poddewijn. De klepels vliegen van het kleine naar het grote hoenderhok scherp in de gaten gehouden door de preutse buurvrouw die de juiste woorden maar niet over de lippen krijgt.

1990.         Gevaarlijk snoepgoed. Onder regie van Henk Rutten.
Een hele familie komt terug van een bal masque. Pa (zeerover) draagt ma (zigeunerin) in zijn armen en deponeert haar - enigszins groggy- op bed. Opa (als napoleon) sleept even later een haremvrouw meer naar binnen. Dochterlief komt met 'Sinterklaas', die meteen maar haar handen vraagt. Dolle toestanden! De zigeunerin blijkt ma niet te zijn. Er komen zelfs politie en gangsters aan te pas. De spetters vliegen eraf!

1989.        Over 12 dagen.... tegen middernacht! Onder regie van Henk Rutten
De heer Appelmans regeert met straffe hand een huis vol vogels van diverse pluimage: erfenis jagende familieleden, verliefde jongelui en personeel... Tot een krantenbericht over een komeet die spoedig de aarde zal verwoesten. Het vernietigd zijn gezag en zet de hele boel op de kop. Allemaal reageren ze anders op deze ramp. Een anders zo onderdanige nicht zegt Appelmans nu ongezouten de waarheid: hij hoef nu toch niet meer ontzien te worden vanwege de erfenisrechten. Een pantoffelheld schudt het gehate juk van zich af, het personeel gaat in staking en begint te feesten. Wat wil je, als over twaalf dagen de wereld zal vergaan! Dan blijk dat het bericht als 1 april- mop bedoeld was van iemand, die eens wilde kijken hoeveel ezels er nog rondlopen... Hier had hij in ieder geval een huis vol kunnen vinden.

1988.       Bokkensprongen. Onder regie van Henk Rutten.
Frederik Schotkikker wordt vandaag 71 jaar. De hele familie komt hem feliciteren. Zijn altijd in geldnoot verkerende neef Harm met zijn bijdehante vrouw Lolle; zo'n dikdoenerige neef en wethouder Lambert met diens onderdanige vrouwtje Gerrie. En tenslotte zijn verzuurde schoonzus Sijbeltje. Als iedereen buiten in het zonnetje koffie zit te drinken verschijnt er nog een vijfde gast: Edeltraut Auguste Gruber, helemaal uit Duitsland. De familie is brandend nieuwsgierig en probeert deze dame uit te horen Ze blijk in de twintiger jaren als klein kind naar Nederland te zijn gekomen om op de boerderij van Frederiks ouders bij te sterken. Het contact is nooit verbroken en nu wel ze na al die jaren het vriendje uit haar jeugd nog eens terugzien. Het wirdt zo'n onvergetelijk weerzien dat de familie zich danig ongerust begint te maken. Een reisje naar California via de ' Bermuda- driehoek' en dan...

1987.       Boeven en madeliefjes. Onder regie van Henk Rutten
De jonge bankbediende David Brewster wordt ervan verdacht een bank te hebben beroofd. Hij is gevlucht naar het landhuis van Miss van Loon, waar hij om de een of andere reden de echte daders hoopt te vinden. Tijdens een hevig onweer komt Jean, zijn verloofde binnen. Even later komen nog drie gestrande personen toevlucht zoeken in het landhuis: Miss Fluffy Pride, lerares biologie en twee van haar leerlingen. Als iedereen zich in de keuken bevindt om de inwendige mens te versterken wordt het duidelijk dat er nog een geheimzinnige figuur in het huis ronddoolt. Dit blijkt Latham te zijn, een collega van David, die tegenover de politie een voor David bezwarende verklaring heeft afgelegd. Een confrontatie tussen David en Latham kan niet uitblijven. Dan valt plots het licht uit. Even later vind Fluffy het dode lichaam van Latham. Alles wijst uiteraard in de richting van David maar... zo simpel ligt het niet

1986.      Hoera, het is een jongen. Onder regie van Henk Rutten.
Je bent 30 jaar, heb een goede baan en bent gelukkig getrouwd met een schat van een vrouw. Plotseling krijg je bezoek van een vroegere studievriend, een advocaat, die je beroepshalve komt mededelen dat je een zoon hebt van 40 jaar! Hoe vertel je dat aan je vrouw en hoe red je je ui de moeilijke situaties als '' 't kind waar alles om draait'' plotseling voor je staat? Na veel verwikkelingen, compleet met de nodige verkleedpartijen

1985.      Een beeld van 'n man. Onder regie van Henk Rutten.
In huize Heugafekt de Boucle is niet alles koek en ei. Goed, de baron en de barones hebben over hun financiële zaken zeker niet te klagen. De problemen binnen de familie spelen zich voornamelijk af rond de kostbare manier van de barones om zoveel mogelijk kunstschatten aan te schaffen. De uit de hand gelopen hobby is een doorn in het oog van de baron. Zojuist heeft de barones een levensecht beeld van keizer Napoleon gekocht en dit zal EEN dezer dagen worden geleverd. Voor de baron is de maat allang vol. Nu wil het toeval dat de barones een nicht heeft, waarvan de man ook al niet tevreden is over de omstandigheden. Haar man (Lodewijk) en de baron hebben nu samen afgesproken hun vrouwen het leven zuur te maken. De baron doet dit door zich als een verstrooide professor door het huis te begeven. Lodewijk ergert zijn vrouw door een overdreven slaperige houding. De vrouwen hebben het spel van de mannen niet door en dit komt hun verhouding natuurlijk niet ten goede. Het beeld van Napoleon is er indirect de oorzaak van dat er in huize Van Heugafelt de Boucle weer orde op zaken wordt gesteld. 

1984.      Zo'n heerlijk huisje buiten. Onder regie van  Jac Engelen.
Een tandarts is met zijn vrouwtje in een knus, oud boerderijtje gaan wonen. Heerlijk buiten en zo romantisch. Ze treffen het goed met hun buren, boeren in hart en nieren met veel gevoel voor humor. Maar al gauw zwerft familie over de vloer: Mary Fergunson met haar dochter. Die voor de zoveelste keer weggelopen is van haar man.Haar man wil nu eenmaal niet dat zij haar groot schilderstalent besteedt aan het schilderen van naakten, en bovendien alleen maar van mannen. Als Mary buurman Boer Obbink ziet, raakt zij in vuur en vlam en wil ze hem onmiddellijk schilderen als Hannibal, de grote veroveraar. Obbink heeft er wel oren naar, maar weet niet goed hoe hij dat tegenover zijn vrouw moet aanpakken. De gevolgen zijn desastreus en het draait uit op een echt Middeleeuws duel.

1983.     De onbetaalbare loodgieter. Onder regie van Silvijn Aerden.
Ria en Pim zijn 23 jaar getrouwd en het wil de laatste tijd niet zo erg meer. Futiliteiten als een biefstuk, die verkeerd gebraden is, worden opgeblazen tot onoverkomelijke meningsverschillen. Als Pim op zakenreis gaat, is Ria vastbesloten haar onafhankelijkheid te bewijzen. Pim is echter nog geen 5 minuten de deur uit, of oom Dirk komt onverwacht over uit Australië. Diens broer en zus komen ook al langs om de erfenis van om Dirk reeds bij zijn leven te verdelen onder de familieleden. Degene die het meest van hem af weet krijgt het meest. Ria weet letterlijk niets van hem en ze verlangt dus al na 5 minuten dat Pim terug zou komen (omwille van de centen natuurlijk). In paniek roept ze de eerste de beste man te hulp die haar voor de voeten loopt: de loodgieter. En dat is me toch een figuur. Een wervelstorm van misverstanden giert door het huis.

1982.    Kontakt met Kootje. Onder regie van Gerard Lucas.
   Willem de Vries, held op sokken, heeft een huwelijksadvertentie geplaatst. Hij krijgt hierop    antwoord van een zekere Kootje. Maar het is allemaal opgezet spel van zijn nichtje Jolanda.    Eigenlijk is hij verlieft op zijn huishoudster, maar dat heeft hij zelf niet in de gaten. Er komt een    brief van Kootje en diezelfde avond dient ze zich aan met haar hele familie. Het is een    boerenfamilie, Kootje is zo lelijk als de nacht en het hele stel blijft gelijk een paar dagen    logeren om kennis te maken. Met Kootje ziet Willem het het helemaal niet zitten. Jolanda wint haar spelletje en Willem verklaart zijn liefde aan zijn huishoudster.

1981.    Oprichtingsjaar.